28 okt Toezicht op een ander.

Vakantietijd, en ook ik ben na alle drukke werkzaamheden er even tussenuit geweest. Altijd fijn om je hoofd leeg te kunnen maken en even niet aan het zwembad te hoeven denken, nou ja … bijna dan.
We zaten op een vakantiepark in Limburg met uiteraard een zwembad erbij. Mijn kinderen zijn opgegroeid in een zwembad, dus liggen er het liefst elke dag in. Als alle ouders en kinderen zo zijn als wij, zouden we nog meer bezoekers hebben in ons zwembad!
Maar goed, genoeg privé. Dan kom je dus in een ander zwembad en wat doe je dan als manager? Je kijkt wat daar gebeurt. Wat doen zij anders, waar staan de toezichthouders, hoe is de aankleding, het onderhoud en de schoonmaak, wat kan ik meenemen naar ons zwembad en wat niet. Altijd ruimte voor verbetering. Kortom: vakidioot! En dan vergeet ik in dit rijtje nog het feit dat ik nergens in een zwembad kan zwemmen zonder zelf ook toezicht te houden. Ik “zie” dus echt iedereen duiken waar het niet mag, op de knieën van de glijbaan gaan, kinderen die niet kunnen zwemmen zonder zwembandjes, kinderen met zwembandjes in het water zwemmen of van de glijbaan gaan, terwijl paps en mams op het terras een boek zitten te lezen… Yep, ik ben de perfecte mystery guest voor een zwembad.
Het verbaasd me dan nog het meeste hoe onveilig (groot)ouders met hun kinderen om gaan. Ik begrijp ook best dat niet al die ouders ooit voor toezichthouder hebben geleerd, maar een beetje gezond verstand zou in sommige gevallen toch fijn zijn! Het besef dat je dus echt goede toezichthouders aan de kant van het bad nodig hebt, groeit dus weer met de minuut. Dit is toch echt iets waar je niet op mag bezuinigen.
Dan kom je gelijk op het volgende punt. De toezichthouders in dit bad. Eerlijk is eerlijk, overal in het zwembad is het 1.35 meter diep. Officieel hoef je dan geen toezichthouders neer te zetten. Echter, het ligt op een vakantiepark en als er daar dan iemand verdrinkt, kun je als beheerder toch aansprakelijk gesteld worden. Gelukkig liepen er daar dus toezichthouders rond, met de nadruk op rondlopen. Op zich heb ik daar geen problemen mee, graag zelfs, maar hou dan wel toezicht. Er werd daadwerkelijk helemaal niets gezien! En zoals al eerder vermeld: er werd gedoken (1.35 meter diep, dus verboden te duiken overal), op de buik met het hoofd naar beneden gegleden, op de knieën van de glijbaan gegaan gevolgd door duiken, met een strandbal plafondplaten eruit gegooid, moet ik nog doorgaan? En ja, ze hadden genoeg overzicht als ze op de juiste plaats gingen staan. Maar als je dan zo langs het bad gaat staan dat je zeker niet de uitgang van de glijbaan kunt zien, sta je daar uiteraard prima als je een rustig dagje wilt hebben. De deur richting de receptie ging regelmatig open en dicht, omdat het daar waarschijnlijk gezelliger was dan aan het bad. Ook in de EHBO ruimte was het vaak drukker met personeel dan aan het bad. Op de toezichtstoel bij de glijbaan (met beeldschermen van de rest van het bad) was het vooral lekker om achteruit te hangen en gapend naar de bovenkant van de glijbaan de dag te vullen. Volgens mij gebeuren de meeste zaken toch aan de onderkant van de glijbaan, maar ik kan het ook mis hebben. En nee, ik overdrijf niet. Als één van mijn kinderen heel enthousiast na een ritje op de glijbaan komt zeggen: “hee mam dit was de eerste keer dat een toezichthouder tegen iemand zei dat hij niet op de knieën mocht!”, zegt dat genoeg. Ik hoop toch echt dat dit bij ons een stuk beter gaat. Ik sta niet dagelijks aan het bad, dus zie ik dat niet. Aan de andere kant doen we er genoeg aan om iedereen duidelijk te maken hoe ze moeten toezicht houden en worden ze aangesproken door collega’s als ze op de verkeerde plaats staan of niet goed kijken. Aanspreken van gasten die iets verkeerd doen wordt op een vriendelijke manier gedaan of het moet al vaker gebeurt zijn bij dezelfde persoon. Een jaar geleden hebben we weer een flinke opfriscursus gehad, op die manier proberen we iedereen scherp te houden. Ook tijdens onze zwemmend redden herhalingen wordt hier drie keer per jaar aandacht aan besteed.
Weer een ervaring rijker en het besef dat het bij ons beter geregeld is. Dat geeft toch ook weer een fijn gevoel. Wat ook nog opviel: de bordjes niet duiken waren heel klein en net boven de waterrand neer gehangen. Officieel moet je vanaf elk punt waar je staat kunnen zien hoe diep het water is en dat je er niet mag duiken. Ook met pictogrammen! Geen pictogram gezien en voor de waterdiepte had je een verrekijker nodig. Ik vraag me dan toch af of er hier ook controles door een omgevingsdienst worden uitgevoerd …
Er moet dus ook nog veel meer duidelijkheid komen over veiligheid in en rond het zwembad. Het besef bij ouders is vaak heel ver te zoeken. Misschien eens een campagne opstarten vanuit de zwembad branche zoals ze dat bij veilig verkeer Nederland doen. Ik stem in ieder geval voor! Het gaat tenslotte toch over de veiligheid van je kind en met je hoofd op de verkeerde manier op een bodem belanden kan dezelfde gevolgen hebben dan met je hoofd op het asfalt vallen zonder fietshelm (of nog erger).