23 dec Tadatadaaaa.

Het was weer zo’n week! Zo’n week waarbij alles door elkaar heen liep en vervolgens toch alles weer op zijn plaats viel. Ken je dat gevoel? In het begin denk je: aaaaahhhh waar haal ik mijn tijd vandaan! En op het einde denk je: yes, het is allemaal weer goed gekomen deze week.
De laatste schoolweek van het jaar voor de kinderen, onze laatste lesweek van het jaar, de laatste raadsvergadering van het jaar over het zwembad, de laatste bestuursvergadering van het jaar, de laatste werkgroep vergadering voor behoud het zwembad van het jaar en nee, nog niet onze laatste werkweek van het jaar. Die week hopen we volgende week nog, met vele anderen die gezellig een dagje komen zwemmen in de vakantie, af te sluiten.
Laten we bij het begin beginnen. De laatste werkgroep vergadering. We moesten nog even wat puntjes op de i zetten voor de presentatie van afgelopen dinsdag voor de raad. Aangezien we allemaal werken, kon dit even niet anders dan op zondagavond om 21.00 uur gepland worden. Wat moet, dat moet dan maar even voor een keer. Alhoewel het thuisfront uiteraard bedenkelijk vroeg waarom dat niet op een ander tijdstip kon. Mijn thuisfront was daar niet de enige in trouwens, maar alles voor het behoud van het zwemwater en ook onze banen uiteraard. Het was een fijne vergadering en we waren blij dat we voor de vergadering alles nog een keer goed door hadden kunnen spreken. Met een goed gevoel richting dinsdag dus.
De laatste lesweek, dat betekent voor de beweeglessen een leuke kerstles verzinnen en we eindigen dan elke les met koffie, thee, bij sommige groepen zelfs eigen gemaakte snert en traditioneel glühwein. Nu is dat laatste niet aan mij besteed, maar mijn groep dacht daar anders over. Bijna een hele fles hebben ze opgedronken! Niet dat ze nu zat naar huis gingen hoor, ik heb namelijk nogal veel mensen in mijn groep. De les die ik zo voor het einde van het jaar had verzonnen was een kerstbootcamp les, compleet met bobsleeën, sneeuwschuiven, spierballen kweken om cadeaus te dragen, kerstman sprongen om de piek in de boom te hangen en last but not least: arrenslee duwen! Ik heb zelfs vandaag nog spierpijn van deze les!

 
 
 
 
In de avond dus richting het gemeentehuis. Ik had een goed gevoel, maar vond het ook wel lastig dat ik zelf niets hoefde te vertellen. Aan de ene kant is dat heel fijn, dan zeg ik ook niet teveel, aan de andere kant heb je dan niet onder controle wat de anderen allemaal gaan zeggen, en daar heb ik soms wat moeite mee. De mensen die mij goed kennen, weten dat maar al te goed. Maar ik had er het volste vertrouwen in dat de sprekers van de werkgroep heel goed hun werk gingen doen. Dat was dan ook zo. De vergadering verliep zeer vlot en zelfs ook nog gezellig tijdens het forum. Daar mocht ik wel plaatsnemen op een kruk om vragen te beantwoorden over de ins en outs van dit moment. Het bleek dat het verhaal voor de pauze heel helder was geweest van zowel de ambtenaar als de werkgroep. Heel veel vragen kwamen er niet naar voren namelijk. De meesten gingen nog over de positie van Den Uitwijk. Maar, zoals ook tijdens de vergadering verteld, dat is eigenlijk niet ons probleem. Wij hadden de opdracht om het zwembad te redden en wat er dan met het buurthuis moet gebeuren is niet aan ons. Al met al hebben we een zeer positief gevoel aan deze avond over gehouden. Het kan in maart (wanneer de volgende vergadering wordt gehouden) wel eens gunstig voor ons uit gaan vallen! Bij deze wil ik dan ook nogmaals de politiek en de gemeente bedanken voor de aandacht op deze avond en het positieve gevoel dat jullie over het zwembad uitgesproken hebben. We hebben in ieder geval nu met zijn allen een heerlijke kerst en gaan vol vertrouwen het nieuwe jaar in.
De bestuursvergadering een avond later was dan ook anders dan alle vergaderingen vanaf juli. Ook hier een zeer positieve stemming en een fijne vergadering om het jaar mee af te sluiten. Uiteraard hebben we daarna in Den Uitwijk er nog eentje op gedronken. Ondanks dat zij niet in onze plannen mee zijn genomen, wil dat nog niet zeggen dat we nu helemaal niets meer met hen te maken willen hebben. Dus de kas toch nog even gespekt voor het nieuwe jaar.
Na de vergadering hebben we nog de kerstpakketten voor het personeel in orde gemaakt, zodat deze gisteren door iedereen mee genomen konden worden. We zijn zeer verheugd dat er eigenlijk door heel de situatie op het zwembad niemand is vertrokken vanwege de onzekerheid die er heerste. We waarderen dit heel erg, vandaar dat de kerstpakketten als blijk van waardering voor het afgelopen jaar dan ook meer dan verdiend zijn.
De rest van de week zijn we ook nog druk bezig geweest met het promoten van de activiteiten in de kerstvakantie en de goede voornemens na de kerstvakantie! Als het goed is heeft iedereen de advertentie kunnen zien in het Veldhovens Weekblad. We hopen echt van harte dat we op deze manier de mensen gaan stimuleren om meer in beweging te komen. Een spreuk die wij al jaren hanteren en die de gemeente nu in hun sportvisie ook overgenomen heeft: Veldhoven beweegt! Onder dit motto gaan we dit jaar nog meer activiteiten organiseren, we hebben zin in het nieuwe jaar.
Als klap op de vuurpijl kregen we gisteren ook nog te horen dat onze subsidie aanvraag voor het project “bewegen is vet” is goedgekeurd. Een leuk bedrag om dit op te gaan starten samen met fysiopraktijk De Heikant, atletiekvereniging GVAC, turnvereniging Voorwaarts en wij. Doel: kinderen met overgewicht in beweging krijgen op een laagdrempelige manier met een goede stok achter de deur. Deze week kan bij ons dus even niet meer kapot. Als jullie er nu allemaal voor zorgen dat we het in de kerstvakantie ook nog heel druk krijgen, dan beginnen we 2017 met een super gevoel. En er is niets mooiers dan met een heerlijk gevoel rond te lopen, dat stimuleert en motiveert om er nog meer uit te halen het volgend jaar. We zijn er dus klaar voor: Veldhoven kom maar in beweging en gebruik daar vooral het zwemwater voor.