Als u ons op Social media volgt, ziet u ze wellicht wel eens voorbij komen: de vrolijke instructeurs van zwembad Den Ekkerman. Vandaag kunt u lezen wat hen dan altijd zo vrolijk maakt, zodat u weet dat we geen fake nieuws verkopen op onze kanalen.

Sleur.

Het begon een aantal jaren geleden. Al jarenlang werkten we met de zwemlessen naar hetzelfde diploma toe. Maar toen opeens kwam daar verandering in! Vanuit verschillende kanten in de zwembranche was men bezig met het ontwikkelen en innoveren van het zwemdiploma. Er viel ineens wat te kiezen!
Het is dan wel handig om allereerst te kijken hoe wij (de zweminstructeur) zelf in de zwemlessen staan. Als je al jaren naar hetzelfde doel werkt, komt de sleur om de hoek kijken. Maar als je dat doel nu even los laat, wat vinden wij dan belangrijk bij het lesgeven?
Allereerst was dat het gegeven dat de kinderen lol in het zwemmen moeten hebben. Dat werkt beter voor het humeur van het kind en de instructeur, en kinderen leren ook sneller als iets leuk is. Als tweede moesten de kinderen uiteraard aan het einde van de zwemlessen zwemveilig zijn. Het zou nog mooier zijn als ze zouden balen van het feit dat de zwemlessen afgelopen waren! Ze hoefden van ons geen nieuwe Pieter van den Hoogenband te worden, dus of alle technieken helemaal perfect uitgevoerd moesten worden, vonden wij niet zo belangrijk. (we praten dan echt om de hele kleine details in een techniek, niet over de zwemslagen zelf uiteraard)
Na deze opsomming was er maar 1 conclusie: overstappen naar zwemplezier lessen en het Easyswim diploma. Tot op de dag van vandaag nog geen moment spijt van gehad!

Creatief.

Om deze lessen op de juiste manier uit te voeren en dus ook plezier in het zwemmen te waarborgen, wordt er wel enige creativiteit verwacht van de instructeurs. Het uiteindelijke diploma bestaat uit 9 verschillende praktijksituaties. Voor de één een appeltje eitje, voor de ander toch een hele omschakeling. Daarbij moet ook nog een juiste balans gevonden worden tussen spelend leren en de zwemslagen onder de knie krijgen, wat niet altijd even gemakkelijk is.
Maar juist door met elkaar in gesprek te gaan ontstonden er mooie samenwerkingsverbanden tussen de instructeurs onderling. En ja, het liep ook wel eens wat minder goed hoor! Het is echt niet zo dat er bij ons nooit gemopperd wordt op elkaar, maar dat houdt de zaag lekker scherp. Zolang het maar met elkaar bespreekbaar wordt gemaakt.
Naarmate de tijd vordert, zien we ook steeds meer verschillende (werk)vormen in het zwembad liggen. Men deelt elkaars ervaringen en er wordt steeds meer verzonnen en uitgeprobeerd. Het saaie baantjes zwemmen en op de kant staan wachten totdat iedereen klaar was met die banen is voorgoed uit ons systeem verdwenen. Als er nu wat langer gezwommen moet worden, zitten hier leuke speelse vormen bij. Denk bijvoorbeeld aan eendjes die uit een emmer gered moeten worden en naar een “veilige” kant gebracht moeten worden. Ze zwemmen nog steeds veel meters, maar met een ander doel: de eendjes redden!

Lockdown.

En toen kwam Covid-19 en stond alles op z’n kop. Gelukkig hebben wij ons er op een bijzonder goede manier doorheen kunnen slaan. We hebben vooral veel met elkaar online gezeten en daarbij veel verschillende onderwerpen aangesneden. Juist hierdoor hebben we elkaar nog beter leren kennen onderling en heb ik de indruk dat dit voor een nog sterkere onderlinge band heeft gezorgd. Dan heb ik het nu overigens niet alleen over de instructeurs, maar over heel het personeel!
De blijdschap dat we weer lessen mochten gaan geven, was dan ook bijzonder groot een paar weken geleden! Vol enthousiasme en goede moed zijn we, zonder druk op de kinderen te leggen, weer met de zwemlessen aan de gang gegaan. Wat een feest.

Stand van zaken.
Een week of drie later kan ik zeggen dat ik nog steeds dat enthousiasme in de ogen van de instructeurs zie. Ze zijn gewoon gelukkig omdat ze weer elke dag een doel in hun leven hebben. Ze staan elke dag op met de wetenschap dat ze die dag weer les mogen gaan geven. Ze kunnen weer hun creativiteit kwijt in de lessen. Ze kunnen de kinderen weer kleine stapjes laten maken (of grote) in de richting van dat ene doel: zwemveilig worden en straks met het zwemdiploma in de lucht staan.
En de kinderen? Deze zijn net zo blij als de instructeurs! Blijdschap en vrolijkheid is namelijk aanstekelijk en breng je nogal snel over op een ander. Als jij heel vrolijk en met veel lol en plezier de kinderen ophaalt en lesgeeft, dan zullen daar weinig kinderen chagrijnig van worden, niet? Zelfs de nieuwe groepen die opgestart zijn, zijn al besmet met ons vrolijkheidsvirus. We hopen dan ook dat dit virus nog lang zal blijven bestaan en hopelijk nooit zal verdwijnen.
Op het moment dat we ook met alle andere activiteiten weer mogen starten, kunnen we ons geluk al helemaal niet meer op! Dat zal wat worden….