Waar gaat de blog deze keer over? Flexibele gespleten persoonlijkheden? Een hele mond vol natuurlijk, maar aan het einde van de blog weet u wat we hier op dit moment mee bedoelen. Misschien herkent u zichzelf hier nog wel in….

Gesloten en weer open.

Nadat we 5 maanden gesloten zijn geweest is het nu weer vol gas vooruit bij het zwembad. Na maanden van rust, afwachting, cursusje hier, webinar daar, online bijeenkomsten en vergaderingen intern en extern, online lessen opnemen en delen is het nu de tijd om weer aan de (water)bak te staan! Heerlijk dat we eindelijk weer mogen beginnen en dat we sinds een paar weken ook weer alles, zij het soms met een beperkt aantal deelnemers, mogen aanbieden.

Ziekte.

Terwijl tijdens de lockdown iedereen gelukkig fit en gezond was, is dat momenteel helaas niet het geval. En dan kom ik dus terecht bij het stukje flexibiliteit. Op het moment dat wij een zieke werknemer hebben, zullen andere mensen een stapje extra moeten gaan doen. We hebben namelijk geen reserve poule die alleen maar in actie komt op het moment dat er iemand afwezig is.
Tel daarbij op dat we ook nog steeds ongeveer achter iedereen aan moeten poetsen, dan begrijpen jullie wellicht dat we bij een volledige opening, zoals we nu gelukkig weer draaien, iedereen ook weer voor de volle 100% inzetten en nodig hebben. Als er dan iemand wegvalt… oh wacht, dat heb ik net al gemeld!
Gelukkig hebben we zeer bereidwillig personeel die dat stapje extra ook wel willen zetten. Hieronder vallen ook wij als leidinggevenden. Aangezien wij “overhead” uren hebben, zoals dat zo mooi heet, kunnen wij in geval van een ziekmelding snel ons werk even laten vallen en in het water (letterlijk en figuurlijk) bijspringen. Het voordeel is dat wij alle lessen kunnen geven die we in het zwembad hebben. Ik meld nu bewust dat het een voordeel is, aangezien ik niet wil klagen nu we weer volledig geopend zijn.

Voorbeeld.

Als voorbeeld, en dan kom ik op de gespleten persoonlijkheid, zal ik even een kleine schets maken van een doorsnee week van mij op dit moment.
Vorig weekend: telefoon om 07.50 uur: ziekmelding collega. Snel mijn bed uit (ja, ik lag er nog in, het was tenslotte zaterdag) en bekijken hoe ik dit het snelst op kan lossen. Vanwege een zwangerschapsverlof geef ik momenteel op zaterdag zelf al les (persoon 1), dus als ik zelf wat langer blijf, kan ik het eerste gedeelte toezichthouden op me nemen (persoon 2). Snel nog iemand anders regelen en deze dag was snel opgelost. De zondag ook zelf maar een gedeelte van de dienst overgenomen en een andere zeer flexibele collega het tweede gedeelte.
Maandag: telefoon in de ochtend: ziekmelding andere collega. Gelukkig hoefde deze niet te werken op maandag, dus nog even de tijd om na te denken over de rest van de week. Dinsdag door de andere leidinggevenden een gedeelte opgevangen, ikzelf de zwemles in de middag (persoon 3). Op woensdag hadden we ook nog diploma zwemmen, dus was er niemand anders meer over dan ik voor de zwemlessen in de middag (persoon 3, nee geen 4, want dit was dezelfde vervanging ). Donderdag werd weer opgevangen door anderen, pieuw, kon ik even tot rust komen. Vrijdag: verlof van een andere collega, dus in de ochtend trimzwemmen geven en toezicht houden (persoon 4). Zondagavond: ziekmelding collega, deze moest maandag vroeg beginnen, dus ik stond om 06.45 uur aan de badrand vrolijk de mensen van het vroege uurtje te begroeten om vervolgens nog 3 beweeglessen te geven en later op de dag nog 3 zwemlessen (persoon 5). Tussendoor heb ik nog machinekamer werkzaamheden uitgevoerd, omdat onze technische man verlof heeft deze week (persoon 6).
U zult wellicht begrijpen dat ik soms even niet meer weet wie ik nu ben overdag! Tijdens zulke weken roep ik dan ook altijd voor de grap dat ik een “gespleten persoonlijkheid” ben. Persoon 7 ben ik dan zelf. En eerlijk is eerlijk, ik ben in dit soort weken ook echt niet de enige die last heeft van deze ziekte. Gelukkig hebben we dus meerdere “flexibele gespleten persoonlijkheden” rond lopen bij het zwembad, die ervoor zorgen dat we ondanks deze tegenslagen toch alles door kunnen laten gaan! Bij deze wil ik mijn waardering voor deze mensen uitspreken, want zonder hen zou dit echt niet lukken. Hopelijk is iedereen weer snel beter, zodat we weer wat meer rust krijgen op de werkvloer.

P.s.: leest u dit nu en heeft u medelijden met ons, allereerst niet doen, we overleven het wel. Ten tweede: ken je iemand die in het bezit is van een diploma zwemonderwijs of kan toezicht houden (liefst met een diploma EHBO en/of zwemmend redden), laat ze dan even bellen of een mailtje sturen. We zijn op zoek naar hem of haar!