Het zijn een paar hele drukke weken voor ons allemaal. We draaien weer volle bak en dat is te merken ook! Heel veel zwemlessen, privélessen, beweeglessen, baby/peuter/kleuter lessen, kinderfeesten, volle baden bij recreatief zwemmen en banen zwemmen. Vandaag in de blog een ervaring van de peuter/kleuter lessen.

Leuk, leuker, leukst.

Degenen die mijn blogs al langer lezen en mij ook wellicht al langer kennen, weten dat ik het geen straf vind om regelmatig op de zwemvloer te staan en les te geven. Het geeft mij altijd energie en inspiratie. Vanwege de drukte momenteel ben ik bijna elke dag in het water te vinden om les te geven. De reguliere zwemlessen vind ik super leuk om te geven. Al die kinderen die verlegen en onzeker binnen komen en later heel sterk en trots met een zwemdiploma de deur weer uit gaan.
Het geven van beweeglessen vind ik misschien nog wel leuker. Elke week weer lol en plezier met deze groepen. Een stuk entertainment, vrolijkheid, gekheid, humor, maar natuurlijk ook veel beweging, fysieke uitdaging, conditie opbouwen, het hele lichaam trainen en elke week weer iets nieuws voor deze groep verzinnen. Dit houdt het leuk voor hen, maar ook voor mij.
Tja en dan de baby/peuter/kleuterlessen. Ik zal er niet om liegen, maar dit blijft toch mijn favoriet! Dit zijn echt de leukste lessen die je kunt geven in het zwembad. Vandaar dat de rest van mijn blog daar over gaat.

Zaterdagochtend.

Daar gaan we dan weer, zaterdagochtend 11.00 uur. Mijn eerste peuterles. De kinderen zitten geduldig naast de ouders te wachten, totdat de andere les af is gelopen en zij het water in mogen. Als ik er langs loop en ze wat aandacht geef, zie je de één gelijk een beetje verlegen naar mama trekken, terwijl de ander me al een brede glimlach geeft. Dit is toch al een heerlijke start, niet?
Op het moment dat wij het water in kunnen, gaat de een via de trap erin samen met mama of papa, terwijl de ander er vanaf de kant al vrolijk in springt. Dit alles is natuurlijk afhankelijk van de ouder en het kind. Goed voorbeeld doet zeker in deze lessen goed volgen. Als je als ouder het water in springt, heb je grote kans dat je kind dat voorbeeld al snel volgt. We starten de les altijd even met een liedje en dan gaan we echt aan de gang.

Les.

Vandaag begonnen we met een onderdeel van het EasySwim diploma. Jawel, we beginnen al heel vroeg met vaardigheden van het zwemdiploma. Het is toch geweldig dat je met dit diploma op deze leeftijd al onderdelen kan oefenen. Welk onderdeel dan? Schipbreukeling! In dit geval houden de ouders natuurlijk de kinderen vast, terwijl deze spetteren met de benen op de buik. In het water liggen plankjes waar ze op mijn teken naartoe moeten zwemmen om vervolgens met de armen over het plankje te gaan drijven in het water. De ouders moeten dan dus wel hun kind loslaten. De meeste kinderen doen dit zonder probleem.
Vervolgens 3 aparte onderdelen om de 1,5 meter te waarborgen, maar tevens ook een fijne indeling van een les. Bij elk onderdeel is een groepje bezig en op mijn teken draait iedereen een onderdeel verder op. Een indeling die ik ook vaak gebruik bij de reguliere zwemlessen en waarbij de kinderen dus 3 onderdelen in de les oefenen. Zaterdag stond het volgende op het programma:

• Een gedeelte van de kleine wandelaar. (zelfs een papa probeerde het, maar strandde na 3 passen al en viel met een grote plons in het water. Tot groot vermaak van de rest natuurlijk)
• Ringwerpen met zwemmen op de buik en rug.
• Zelfredzaamheid: springen van de kant, onder water als het kan al omdraaien om vervolgens te gaan drijven op de rug.

Waarom is dit het leukst?

Deze vraag kan ik gemakkelijk beantwoorden: het plezier van de kinderen tijdens de lessen, de wisselwerking tussen ouder en kind, de vrolijkheid, het lachen, maar ook het huilen, het oefenen en proberen, de snelheid waarop de kinderen vooruit gaan, het “niets moet, alles mag”, heb je een dag geen zin: prima, volgende week beter!  Het aanmoedigen, de omgang met de ouders, het uitleggen hoe ze thuis ook kunnen oefenen, en niet te vergeten het zingen van liedjes. Ik heb nog nooit een chagrijnig kind in deze lessen gehad en ook geen chagrijnige ouders. Het is spelen met het mooiste speelgoed wat we kennen: water, peuters en kleuters. Het enthousiasme spat er bij iedereen vanaf en ik moedig dat natuurlijk ook dankbaar aan. Het kan ook voor mij niet gek genoeg zijn.
Een voorbeeld: 3 weken geleden begon een kind met de kleuter zwemles en wilde niet van de bubbelbank afkomen. Hij kon daar namelijk staan en in de rest van het bad niet. De weg door het bad naar de bank was vooral hangen en strak vasthouden aan mama haar nek, het was nog net geen wurggreep. Deze week sprong hij zonder (!) zwemvest in het water, kopje onder naar mama en krijste van plezier. Begrijpen jullie nu waarom dit de leukste lessen zijn? Enorm trots op deze jongeman en zijn moeder! Wat een enorme stappen heeft hij gemaakt, niet normaal.
Ik stap na 3 uur dan ook altijd weer met veel energie uit de lessen. Het is voor mij een stuk ontspanning in de drukte en waan van de dag. Hetgeen waar je alles voor doet en waar je ook elke week weer nieuwe (les)ideeën van krijgt.