Eindelijk was het zover! Na ongeveer 1,5 jaar mochten alle ouders weer een keertje mee de zwemzaal op om te gaan kijken naar de vorderingen van hun kind. Sinds de eerste lockdown en de strenge regels van het RIVM is het al die tijd niet mogelijk geweest om mee te gaan kijken. De afgelopen twee weken was dit gefaseerd (we zitten nog steeds aan regels gebonden natuurlijk) wel mogelijk.

Ophalen.

Daar gaan we dan. Vol goede moed gingen wij (de zweminstructeurs) de kinderen voor bij de deur ophalen. Dit doen we ondertussen al 1,5 jaar, dus voor ons is dat voortaan “normaal”. Dit keer mochten de ouders ook weer eens een keertje mee de zwemzaal op. Uiteraard per kind maar eentje, maar je zag bij de voordeur al aan de gezichten van de ouders hoe ze hier naar uitkeken. Goed gehumeurd liepen ze als grote eenden achter moeder eend (de zweminstructeur) aan naar de kleedlokalen. Normaal gesproken is het daar omkleden en weer direct naar de uitgang. Nu dus niet! Uiteraard moesten wij wel even checken of iedereen de schoenen uit deed vanwege de hygiëne op de zwemvloer. Iets waar we ook al 1,5 jaar niet meer naar gekeken hadden. Wat dat betreft is het voor het milieu ook beter geweest, want de overschoentjes werden bijna niet meer gebruikt. Vanwege dit feit hadden we vooraf in de mail al aangegeven dat we het heel fijn zouden vinden als de ouders zelf badslippers mee zouden nemen. Hier werd goed gehoor aan gegeven.

De les.

En daar staan ze dan. De 10 kinderen van de groep, een beetje onwennig, want ineens zit daar je vader of moeder (in een enkel geval opa of oma) langs de badrand. Om het ijs te breken ben ik maar begonnen met zwaaien naar al die toeschouwers. Uiteraard met de mededeling erbij: dan hoeven we dit de rest van de les niet meer te doen en kunnen we nu lekker gaan zwemmen zoals we altijd doen!
De structuur van de les had ik uiteraard niet veranderd. Wel of geen ouders aan de rand maakt voor ons natuurlijk niets uit. Wij doen altijd ons uiterste best om elke les iedereen weer wat vaardigheden bij te leren op een leuke en speelse manier. Als je dan ineens tijdens “aapjesles” (zo noem ik vaak de kijklessen) iets anders gaat doen, wordt het er voor de kinderen al helemaal niet duidelijker op. Ik heb het overigens nog steeds over de structuur van de les, niet over de oefeningen zelf. Die wijzigen elke week met een basis die blijft staan wat betreft de zwemslagen. Aangezien wij het EasySwim Diploma hebben, dienen de kinderen op het einde 9 praktijk situaties uit te kunnen voeren. U begrijpt dat deze vanaf het eerste niveau al langzaamaan geoefend worden. Op deze manier heb je altijd veel variatie in de lessen en is er geen één week hetzelfde over het algemeen.

Tijdens de les.

Als iedereen in het water ligt en lekker, na een leuke inleiding, aan het oefenen is bij de verschillende doe- en zwemvormen (ik verdeel de kinderen vaak in 3 kleine groepjes met verschillende opdrachten), had eigenlijk niemand meer oog voor degenen die aan de kant zaten. Aangezien wij alle kinderen constant in de gaten moeten houden en in het water vaak met de zwemslagen moeten helpen, had ook ik er geen benul meer van dat de ouders er zaten. Je wilt toch zoveel mogelijk elk kind op zijn of haar niveau de goede kant op sturen en op de juiste manier helpen natuurlijk. Daarbij ook nog de andere kinderen in de gaten houdend, want dat is iets wat bij zwemonderwijzers tot in den treure aangeleerd is. Dat betekent dus niet freewheelend de les door, maar constant focus op waar iedereen zich bevindt (en dat terwijl je ook nog iemand aan het helpen bent). Sinds die paar weken dat ik weer regelmatig aan het lesgeven ben, merk ik weer dat dit toch echt een vak apart is! Na een hele middag lesgeven (op woensdag- en vrijdagmiddag beginnen we al om 13.00 uur met de lessen) ben je dan ook echt op.

Einde van de les.

Op het einde kies ik er altijd nog voor om gezamenlijk en vrolijk de les af te sluiten. Dit kan bijvoorbeeld een (tik)spel zijn, een aantal sprongvormen, nog even wat drijfvormen, watertrappen met gekke oefeningen ertussendoor, enz. Het is voor de kinderen na het harde werken fijn om op deze manier nog ontspannen wat leuke dingetjes te oefenen. Zij hebben natuurlijk niet in de gaten dat we nog steeds zwemvormen aan het oefenen zijn.
De ouders waren zeer dankbaar dat ze na al die tijd weer eens konden kijken en konden zien hoe hard de kinderen (gelukkig was dit bij de meesten het geval) vooruit waren gegaan. Normaal gesproken duurt het ongeveer 1,5 tot 2 jaar van het begin naar het EasySwim Diploma. Je kunt je voorstellen dat sommige ouders dus aan het begin van de zwem carrière van hun zoon of dochter aan de badrand hebben gezeten (toen mocht dat nog elke les) en nu na 1,5 jaar zien dat hun kind al bijna op mag voor het diploma! Ik begrijp best dat ze er naar snakten om de vorderingen te zien.
Uiteraard is het niet zo dat ze helemaal niets te horen krijgen van ons tussendoor, maar op de computer zien dat je kind de borstcrawl beheerst of echt met eigen ogen in het water te mogen bekijken is natuurlijk een heel verschil. Wij vonden het fijn dat we het op deze manier weer een keer konden organiseren. We hopen dat de ouders ervan genoten hebben!