Aan het begin van de les zei ik tegen de kinderen: “jullie papa en/of mama mag vandaag mee komen kijken naar de zwemles”. Het was afgelopen week kijkles. Quinten riep: “mijn oma komt over een uurtje”. Ik moest lachen en zei “dan is de les al voorbij”. Hij herhaalde nog een keer dezelfde woorden en ik hetzelfde antwoord. Daarna zei hij: “ze komt als ze de koffie op heeft”. Aha, nu wist ik dat ze nog wel even langs de zwemzaal zou komen.

Dat ze nog even langskwam vond ik wel fijn, want Quinten is echt een ongeleid projectiel. Dat zie je aan heel zijn lichaam, houding, gedrag en wat hij te vertellen heeft. Dat laatste levert trouwens wel vaak hilarische opmerkingen op. Als je dan even opzoekt wat nu een ongeleid projectiel precies is, komt daar het volgende uit: labiel persoon, iemand die zich onvoorspelbaar gedraagt en daardoor leiding nodig heeft. Ik kan jullie verzekeren dat deze betekenis precies omschrijft hoe hij zich door de les heen beweegt.

Dan is het uiteraard wel heel goed om te weten dat hij dus leiding nodig heeft! We kunnen daar dan in de les rekening mee houden. Ik ga er overigens sowieso vanuit dat het kind hier niets aan kan doen, dus zullen wij (in dit geval ikzelf) een modus moeten gaan vinden om met dit kind op de juiste manier om te gaan.

In het begin van deze les werd het al gelijk lastig voor hem, waardoor ik hem bij me heb gehouden tijdens de uitleg. Na de uitleg mocht hij de oefening voordoen. Je zag hem toch ineens anders kijken en hij vond het maar wat tof dat hij het voor mocht doen. Ook een moment dat hij niet stil hoefde te zitten, want dat is echt niet zijn favoriete hobby.
Aangezien ik nog meer kinderen in de groep heb zitten die net zoveel aandacht verdienen als hij gingen we snel aan de gang. Ik neem hem altijd als eerste in het groepje waar ik zelf bij sta. Zo weet ik zeker dat hij goed oplet en doet wat hij moet doen. Zo niet, ben ik er gelijk bij om hem te corrigeren. Bij de volgende opdracht kan hij dan even zijn eigen energie weer kwijt. Op het moment dat ik dit soort zaken dus afwissel, hem af en toe wat complimenten geef, en uiteraard ook zijn gedrag wel eens corrigeer, loopt het de rest van de les prima.

Ik kan me voorstellen dat dit er van de buitenkant wellicht niet altijd soepel uitziet, maar we doen ons best. Zolang wij een modus kunnen vinden om met elkaar om te gaan en op tijd “leidinggeven” gaat het vrij goed en leren ze ook gewoon zwemmen. Het kan zijn dat het iets langer gaat duren voordat alle vaardigheden onder de knie zijn, maar ja, dat heeft dan ook een oorzaak. De concentratie is bij deze kinderen vaak ver te zoeken en dat heb je soms toch echt nodig als je met de zwemslagen bezig bent. Ik heb er alle vertrouwen in dat het bij Quinten ook zeker goed gaat komen!

P.s. de namen die ik in mijn columns gebruik zijn verzonnen.