“Jongens, weten jullie een leuk onderwerp voor mijn column deze week?” Ik stelde de vraag in een redelijk volle personeelskantine, waar ook 2 stagiaires mij vragend aankeken. “Ik weet het! Ik ga een stukje over jullie schrijven. Blijf zitten, want dan heb ik even wat vragen voor jullie”. Bij deze dus speciaal voor (en ook door) onze stagiaires.

Elk jaar komen en gaan er vele stagiaires. Wij vinden het fijn dat ze er zijn, ze helpen immers ook goed mee in het bedrijf en wij vinden het vooral ook leuk om jonge mensen ons mooie vak te laten zien en ze hiervoor enthousiast te maken. Met als resultaat dat er altijd wel minimaal eentje per jaar blijft hangen om bij ons, naast school, te komen werken. Een win-win situatie dus.

De eerste vraag die ik stelde was: wat vind je nu leuk bij deze stageplaats? De eerste riep spontaan uit: “ik vind het veel leuker bij jullie, dan ik had verwacht. Vooral het werken met de kinderen in de zwemlessen en het mee mogen lesgeven (onder begeleiding uiteraard) vind ik heel leuk. Dat had ik echt nooit van mezelf verwacht.”
De ander vond vooral de verschillende manieren van lesgeven erg leuk om mee te maken. We zijn allemaal andere personen en dat kun je dus blijkbaar in het lesgeven ook terug zien. De variatie in de lessen (baby/peuter, zwemles, beweeglessen) wordt als zeer fijn ervaren.

De vraag wat ze nu zelf persoonlijk geleerd hebben tijdens de stage vonden ze toch wel een moeilijke vraag. Met een beetje hulp werd deze wel beantwoord, want geen antwoord geven was vandaag bij mij geen optie! De antwoorden? Hoe je een opbouw van een zwemles maakt, dat ik meer initiatief durf te nemen sinds ik hier stage loop, dat je bij jullie van iedereen mag en kan leren, iedereen staat voor ons open en helpt ons, waardoor we zelf ook meer open staan voor anderen. Het mooiste antwoord: “ik krijg van het meelopen bij de baby/peuterlessen dopamine voor een hele maand!” Geweldig om te horen toch?! Dat is waar we het uiteraard voor doen, dat is ook wat wij er zelf van terug krijgen. Je gaat hierdoor vaak met positieve energie naar huis.

Wat ik wel bijzonder vond om te horen bij dit snelle mini interview was dat ze eigenlijk niet echt een antwoord hadden op wat ze minder leuk vinden. Uiteraard is schoonmaken minder leuk, maar dat hoort bij de werkzaamheden als je in een zwembad werkt. Dat maakte ze dus niet zo heel veel uit. Eentje had hier toch nog wel een antwoord op: “het vervelendste vond ik de kotsende kinderen.” Ze had dit in een half jaar 2x meegemaakt, maar ja, wie zou dat niet vervelend vinden …?

Ik wil als laatste nog even toevoegen dat wij zeer trots zijn op degenen die dit jaar stage bij ons hebben gelopen (en ook de andere jaren overigens). Ze hebben ons prima geholpen door het jaar heen en ze zorgen ook voor een positieve sfeer op de werkvloer. Twee ervan zijn ondertussen parttime bij ons aan het werk. Dus bij deze terecht dat we ook eens een keer over hen een stukje schrijven.