Vorige week was het zover, de eerste bijeenkomst voor alle zwembaden die in het bezit zijn van het keurmerk Veilig en Schoon. Sinds wij in het “nieuwe” zwembad zitten hebben wij ook dit keurmerk. Deze krijg je overigens niet voor niets, daar wordt heel het jaar door hard door het personeel aan gewerkt om dit behalen en te behouden.

Ik had de eer om met de voorzitter van de stichting mee te rijden naar Apeldoorn. Hij woont namelijk ook in Veldhoven en hij is sinds kort ook de voorzitter van onze stichting. Konden we mooi anderhalf uur heen en anderhalf uur terug eens goed met elkaar kennismaken.

We kwamen rond 12.30 uur aan bij Omnisport Apeldoorn. Een supermooi complex met een overdekte wielerbaan (je weet wel, zo’n baan waarop Harrie Lavreysen rijdt) en daarbinnen ook nog een overdekte atletiekbaan. Hier worden volgend jaar overigens de Europese Kampioenschappen atletiek georganiseerd, dus jullie begrijpen wellicht dat er ook veel tribunes zijn.

Na de opening door de voorzitter volgende een presentatie over het Olympische zwembad in Parijs. Deze is namelijk door een Nederlandse architect ontworpen. Hij vertelde dan ook in geuren en kleuren met mooie plaatjes erbij hoe dat alles tot stand was gekomen. Heel indrukwekkend. Zeker ook omdat het gebouw nu pas af wordt gebouwd voor multifunctioneel gebruik voor de wijk van Parijs waar het in staat.

In januari 2024 is er een nieuwe zwemwaterwet in werking gesteld en dit jaar hebben we nog een overgangsjaar om aan al deze eisen te voldoen. Dat gaat over de waterkwaliteit, luchtkwaliteit, maar voor een heel groot gedeelte ook over de risico analyse en het beheersplan. Voor alles wat we doen in het zwembad moet een analyse gemaakt worden wat er mis kan gaan, hoe schadelijk dit is (of juist niet), wat we eraan moeten doen om te voorkomen dat het misgaat, maar ook hoe we er aan de voorkant voor kunnen zorgen dat er niets mis gaat. Pfff, alleen al als ik het hier opschrijf krijg ik weer grijze haren om dit allemaal voor elkaar te krijgen.

Gelukkig ben ik niet de enige in de zwemwereld die er grijze haren van krijgt en de volgende spreker speelde hier mooi op in. Zij hadden een systeem bedacht waardoor het allemaal iets eenvoudiger wordt en je alles ook weer wat gemakkelijker terug kunt vinden als er iets aan de hand is. Daarbij pleitte hij ook om dit niet alleen aan te gaan pakken, maar meerdere mensen binnen je organisatie hierbij te betrekken. Het beheersplan moet namelijk niet alleen een plan zijn, maar moet levendig worden gehouden en constant getoetst en eventueel aangepast worden. Dat kun je uiteraard niet in je eentje, plus dat het ook moet gaan leven bij je personeel.

Na nog een uurtje wat zaken bespreken met collega’s die aan je tafel zaten, was het einde bijna in zicht. Zo’n gesprek aan de tafel over verschillende onderwerpen levert ook altijd weer mooie inzichten op. Wat doen zij met bepaalde problemen, hoe pakken wij dit aan, is dit ook haalbaar in een kleinere organisatie, hoe zou je het dan in kunnen steken, enz. Al met al was het voor mij in ieder geval een nuttige bijeenkomst geweest met weer verschillende ideeën/mogelijkheden hoe we sommige zaken nog wat efficiënter aan kunnen gaan pakken. Ook mijn grijze haren zijn weer een beetje bijgekleurd, want ik was al goed op weg met ons beheersplan en kan het nu nog wat gemakkelijker af gaan maken.