Het was het einde van de les, dus ik riep dat de kinderen naar de kant moesten gaan. “Nee”, zei er eentje, “ik ga eerst nog botsen met jou!” Met een grote lach op zijn gezicht zwom hij naar mij toe en botste met de buis die hij vast had tegen mij aan. Hard lachend, omdat ik omviel in het water, zwom hij vervolgens naar de kant.

Niets bijzonders, zul je nu waarschijnlijk denken, maar deze jongen kwam in het begin van de les huilend en verdrietig binnen. Hij was angstig in het water. Ik viel deze week in en kende hem nog uit de tijd dat ik veel kleuterlessen gaf. Ik had dus gelukkig wel wat voorgeschiedenis in mijn achterhoofd. Hij herkende mij ook nog, waardoor het ijs al een beetje gebroken werd.
In het begin van de les heb ik de oefeningen samen met hem hand in hand gedaan om hem weer wat vertrouwen te geven. Stapje voor stapje bekeken wat wel mogelijk was en wat nog niet. Langzaamaan zag je hem ook meer gaan ontspannen in het water.

Nu had ik net voor deze les een “piratenles” verzonnen, dus moesten de “piraten” naar de inktvis duiken om muntstukjes te verzamelen in een schatkist. Dit werd uitdaging 1. Gelukkig zijn de tentakels vrij lang en kon hij zonder heel zijn hoofd onder water te stoppen toch een muntstukje pakken. Uiteraard wel met bellen blazen erbij, maar de succesbeleving was er niet minder om. Voordat ze bij de inktvis waren moesten ze zich voorttrekken aan de lijn, wat hem prima alleen afging.

Op naar de volgende onderdelen, die hij zonder mij moest gaan doen, omdat ik nog meer kinderen in de les had die geholpen moesten worden bij de inktvis. Gelukkig had hij ondertussen al weer veel vertrouwen in zichzelf gekregen. Bij de onderdelen “flessenpost” bezorgen en “kanonkogels” halen voor in het kanon kreeg hij van mij een buis, waardoor hij zich veilig in het water voelde. Ik ben nog heel even met hem meegelopen, maar hij liet al snel zien dat hij deze onderdelen als “piraat” zeker wel zelf kon doen! Of hij nu op zijn buik of op zijn rug moest zwemmen, hij ging ineens als een speer door het water. Na elk onderdeel konden ze een diamant of geldstuk verdienen die in de schatkist gelegd kon worden. Dan ga je vanzelf harder zwemmen, toch?

Of het nu aan het stukje begeleiding en vertrouwen in het begin lag of aan de “piraten” les, ik had aan het begin van de les een heel ander kind dan aan het einde. Met veel plezier en zelfvertrouwen liep hij naar het kleedlokaal, waar zijn moeder blij verrast stond te kijken naar deze metamorfose. Het gaf mij op deze dag een zeer voldaan gevoel.