Boos

Terwijl ik na de eerste zwemlessen van het schooljaar weer terug liep naar de receptie, kwam ik nog een moeder met een dochter tegen die ik net les had gegeven. “Zo, vond je de eerste les weer leuk?” vroeg ik. De dochter knikte zeer instemmend en riep bevestigend: “jaaaaaa”. “Nou”, zei de moeder, “gelukkig wel, want van tevoren was ze enorm boos dat ze naar de zwemles toe moest”.

Het was een kind wat uit een ander lesgroepje kwam, dus voor haar ook gelijk een nieuwe juffrouw en zwemmen in een ander bad. De een heeft daar helemaal geen last van, maar voor een ander kan dat toch heel lastig zijn. Zeker na 6 weken vakantie in een week waarop alles weer begint voor een kind. Van lang leve de vrijheid weer terug naar structuur en alles weer “moeten”. Van mij “mogen” ze overigens naar de zwemles komen.

Omdat het de eerste keer na de vakantie was had ik voor een les gezorgd waarbij iedereen dan ook echt veel zelf mocht beslissen en had ik veel open lesvormen op het programma staan. Voor degenen die geen les geven: een open lesvorm betekent dat een kind vrij veel zelf mag bepalen, een gesloten vorm betekent dat het helemaal uitgetekend is hoe een kind moet zwemmen.
Ik begon de les met hoedjes die op een mat lagen, daar moesten ze naartoe zwemmen en vervolgens via een “eilandje” (links- of rechtsom, dat mochten ze ook zelf kiezen) het hoedje naar de kant brengen en op een pylon leggen. Hoe ze in het water gingen en met welke slag ze gingen zwemmen had ik niet gezegd. Een open vorm dus, waardoor het kind zelf mag kiezen op welke manier hij of zij gaat zwemmen.

Op deze manier kon ik ook gelijk even kijken hoe het met het niveau gesteld was. Je kunt dan ook meteen zien (en ook horen) welke kinderen er in de vakantie zonder zwemvest hebben gezwommen en veel of weinig hebben geoefend. Een aantal waren ook echt goed vooruit gegaan. Bij een paar hebben we de komende weken nog wat extra werk om de “survival” slag weer eruit te halen en ervoor te zorgen dat ze technisch beter gaan zwemmen. Nu gaat het mij niet zozeer erom dat ze technisch helemaal perfect moeten zwemmen, maar met deze slag hou je het gewoon een stuk langer vol in het water en hangen ze niet na 5 meter al uitgeput langs de kant… Het is dus altijd na een vakantie even opletten geblazen.

Nadat ik met de dochter af had gesproken dat ze volgende week niet meer boos mocht zijn voor de les, en ik een instemmend “dat is goed” kreeg te horen, liep de moeder met de dochter de deur uit. Het was weer heerlijk om na al die weken die blije kinderen weer les te “mogen” geven.