02 sep Onstpannen terug.

Je krijgt wat je verdient wordt er wel eens gezegd. Dan heb ik het dit jaar waarschijnlijk toch verdiend. Van de zes weken zomervakantie ben ik twee weken vrij geweest. Van die twee weken heb ik twee dagen regendruppels gezien en voor de rest veel zon. Oh en ik ben niet in het zuiden op vakantie geweest, maar in Winterberg, 3 uur rijden vanaf Nederland. En nee, deze blog gaat verder niet meer over mijn vakantie, maar ik moest ergens een ingang vinden voor deze blog.
Op de eerste dag werken werd ik weer gelijk met de neus op de feiten gedrukt. Start van de zwem4daagse, nog 2,5 week voor ons beweegplein, nog één week voordat de nieuwe programmering in gaat, nog een kleine maand de tijd om richting de politiek met een gedegen plan te komen voor de toekomst …. Kortom, net als zoveel anderen, binnen 5 minuten was ik al weer helemaal gewend.
Ik heb overigens genoeg inspiratie om voor deze blog wel vier A4 kantjes vol te schrijven. Zeg ik nu schrijven? Dat was een tip van m’n vakantieboek: schrijf weer eens met pen iets op. Dan val je op en maak je alles wat persoonlijker. Het wordt alleen zo moeilijk om hem dan te verspreiden in dit geval. Het ging ook niet over het schrijven van een blog uiteraard. Het boek heeft trouwens gedaan wat het beloofde: het heeft weer nieuwe inzichten en nieuwe energie gegeven! Ik kwam vol inspiratie weer terug van vakantie en sta te popelen om met veel zaken binnenkort aan de gang te gaan, samen met het hele team. Ik hoop dat het hen ook weer meer motivatie, energie en creativiteit gaat geven. Wel grappig: een bezoeker vroeg deze week aan het bad uit het niets aan mij: heb je je boek uit? Ik moest even denken waar ze het over had. Oh, tuurlijk, ze heeft m’n laatste blog gelezen. Grappig. Ik kom er steeds meer achter dat het toch aardig veel gelezen wordt. Als je begint met je eerste blog hoop je daar wel op, maar ga je er niet automatisch van uit dat het veel gelezen gaat worden (ik niet in ieder geval). Nu speelt heel de situatie rond het zwembad wel aardig positief mee. Maar ja, soms wordt je in onverwachte situaties gedrukt. Zaak is toch ook wel om je hoofd er op deze momenten bij te houden. Als ik zo terug kijk, denk ik dat we het aardig onder controle hebben en het goed doen momenteel. We hebben de rust bewaard naar het personeel. En het personeel vervolgens naar de klanten. En de klanten vervolgens: die steunen ons, denken mee en leven mee.
Het feit dat we met de zwem4daagse 384 deelnemers hebben, terwijl het toch heel mooi weer was deze week, zegt veel. Bij deze dan ook dank aan alle mensen die weer met veel plezier en enthousiasme de banen hebben gezwommen en mee hebben gedaan aan de vele activiteiten. De sfeer aan het bad tijdens een zwem4daagse week is uniek en beleven we alleen dan. Iedereen vrolijk, gezellig en meelevend met de kinderen. Aanmoedigend dat ze de banen halen of als eerste over de matten hebben gerend, als langste blijven hangen aan een spijkerbroek of als snelste de bel laten klinken naar een race tegen de klok vanaf de glijbaan.

Wat ook leuk is, je loopt de eerste dag langs de badrand en ziet ontzettend veel bekende gezichten. Gezinnen die echt al jaren elk jaar mee doen. Ik ken sommigen nog van de tijd dat ze bij mij de baby/peuterlessen volgden en nu op 12 jarige leeftijd ondertussen al vanaf het A-diploma mee zwemmen met de vierdaagse. En ja, eerlijk is eerlijk, dat is waar het om draait, waar je het voor doet, waar je de energie vandaan haalt en waar je dus passie van krijgt.
Die passie gaat de komende tijd overigens omgezet worden in ambitie! Mijn eerste ambitie is om op dinsdag 13 september va 18.00-20.00 uur heel het Meiveld oranje te laten kleuren. Volg ons deze week goed op de social media om te weten te komen wat er precies gaat gebeuren en wat het programma gaat worden. Ik hoop in ieder geval van harte dat onze passie gedeeld wordt door veel inwoners van Veldhoven en dat velen de moeite gaan nemen om twee uurtje de agenda vrij te maken om te bewegen en in beweging te komen voor het behoud van het zwemwater in Veldhoven.