24 mrt Hallo mevrouw, wat is er gebeurd, waar heeft u pijn?

Afgelopen woensdag was het weer zo ver: herhalingsles EHBO. Om allemaal up-to-date te blijven, hebben we door het jaar heen 5 herhalingslessen EHBO en 3 herhalingslessen zwemmend redden. Verspreid over een schooljaar, hebben we dus bijna elke maand wel een herhaling van iets. Dan vergeet ik nog te melden dat we ook nog 1x per jaar herhaling Brand hebben.
Het zijn niet de meest vervelende lessen overigens. De sfeer is altijd goed op deze avonden en je leert ook weer veel van elkaar. Er komen in deze lessen ook vaak samenwerkingsvormen voor (vooral bij zwemmend redden). Uiteindelijk is het super handig als je goed op elkaar ingespeeld bent als er daadwerkelijk iets gebeurt aan het bad. Met de EHBO gevallen kun je dan ook goed merken dat iedereen weet wat hij/zij moet doen. Ook degene die niet aan het helpen is schakelt dan automatisch over naar het standje “is het nog veilig voor iedereen om te zwemmen”? Of met andere woorden: hebben we nog genoeg toezichthouders nu of moeten we uit noodzaak even een bad ontruimen?
Maar goed, herhaling EHBO dus. Deze lessen worden altijd verzorgd door Reddingsbrigade Eindhoven. Hier hebben we een aantal jaren geleden bewust voor gekozen. Zij weten ontzettend veel van ongevallen die op en rond het water plaats vinden. Alle lessen zijn dan ook vaak specifiek gericht op zwembadongevallen. Uiteraard weten en oefenen we ook wel eens andere EHBO-ongevallen, maar het merendeel is dus echt gericht op een zwembad. Dit is wel zo interessant voor alle werknemers. Als er steeds iemand komt op deze avonden en hij/zij heeft het over ongevallen die we toch nooit mee maken, heeft zo’n avond weinig nut en is de concentratie ver te zoeken.
Woensdag hadden ze weer een keer een lotus meegebracht en dan weten wij al hoe laat het is. Deze komt steeds met een ander ziektebeeld/ongeval verschijnsel naar binnen, waarop wij in actie moeten komen, om haar te helpen. De openingszin is dan meestal standaard: “Hallo mevrouw, wat is er gebeurd? Waar heeft u pijn?” Net zoals in elke klas en elke les zit ook bij ons iedereen elkaar aan te kijken (of weg te duiken) wie de beurt gaat krijgen. Uiteindelijk maakt het weinig uit, want je komt allemaal wel een keertje aan bod. En het fijne is dat we elkaar mogen helpen. Trouwens, dat weet ik niet zeker, wij doen dat altijd gewoon als iemand er even niet uit komt! We zijn allemaal “doeners” die daarbij ook heel moeilijk hun mond kunnen houden. Als er dus iets niet helemaal vlot verloopt, doet er altijd wel iemand zijn/haar mond open om te helpen (in de positieve zin van het woord).
Deze avond hebben we de volgende verschijnselen op moeten lossen: hyperventilatie, een stuk glas in de arm, gebroken heup, gebroken neus, oogletsel, gekneusde enkel, zweepslag en een hersenschudding. Het viel dus nog wel mee….. Allemaal ongelukjes en ziektebeelden die je in een zwembad ook zeker tegen kunt komen. Aan het einde kregen we nog een formulier waarop  3 ziektebeelden en hun symptomen stonden. Die symptomen stonden overigens niet onder het ziektebeeld, maar kriskras door elkaar. We moesten de juiste symptomen onder het ziektebeeld zetten. Dan hield je nog symptomen over waar we dan zelf een ziektebeeld bij moesten bedenken. Niet echt bedenken, maar meer herkennen uiteraard. Wij vinden het altijd fijn als we ook nog van deze opdrachten krijgen. Zoals al gemeld zijn we allemaal “doeners”. Als we een hele avond naar een PowerPoint presentatie met allemaal erge ziektebeelden moeten zitten kijken, worden we daar erg sloom van en wordt het ook steeds rumoeriger in het lokaal. Dat was woensdag niet het geval, we hebben genoeg te doen gehad en hebben ook veel gelachen. Al met al weer een leerzame en gezellige avond achter de rug.